தமிழில் திகையம் - தேயம் ஆனது . தேயம் - பிற மொழிகளில் தேசம் / தேஷ் எனத் திரிந்தது .
√தேயம் - என்பது ஒரு திசையின் முடிவில் இருக்கும் இடம் , மக்கள் கூட்டம் .
√தேயம் - முதலில் எல்லையைக் குறித்து , பின்பு ஓர் எல்லையில் அல்லது பக்கத்தில் உள்ள நாட்டைக் குறித்தது .
√தேயம் - ஒரு திசையிலுள்ள நாடு .
யகரம் சகரமாகத் திரிவது இயல்பானது .
*கைலாயம் > கைலாசம் > கைலாஷ் . * ஆகாயம் > ஆகாசம் > ஆகாஷ் .
* முயல் > முசல் .
* மயிர் > மசிர் .
* நேயம் > நேசம் .
* குயவன் > குசவன் .
* தோயை > தோசை .
* பாயனம் > பாசனம் .
* உயர்த்தி > உசத்தி .
* மயக்கம் > மசக்கை .
சரி . . . இப்போது தேயம் என்ற சொல் தமிழில் எவ்வழியில் வந்தது எனப் பார்ப்போமா ?
திகு / திகை - என்பது இதன் மூலம் .
திக்கு > திகை - என்றால் முடிவு , எல்லை , பக்கம் என்று பொருள்படும் . ( கார்த்திகை = கார்காலத்தின் முடிவு என்று பொருள் ) .
* திகைதல் = முடிதல் , தீர்தல் .
( " அதன் விலை இன்னும் திகையவில்லை " என்பது வழக்கு ) .
* திகைத்தல் = முடித்தல் .
* திகை - திசை எனத் திரிந்தது .
( ககர சகரப் போலி ) .
* திகை - திசை = முடிவு , எல்லை , பக்கம் . திக்கு .
* திசை = தேசம் , பக்கம் , இடம் .
* திகதி - தேதி என மாறியது போல் . . திகையம் > தேயம் ஆவதும் தமிழில் இயல்பானதே . !
( * பகுதி > பாதி
* மிகுதி > மீதி
* திகதி > தேதி
* தொகுப்பு > தோப்பு
* முகிழ்த்தி > மூர்த்தி .
* அகப்பை > ஆப்பை .
* அகத்துக்காரி > ஆத்துக்காரி ) .
கியூரா செயலி
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக